Kategori: Teknoloji ve Hukuk

Günümüzde, bilişim teknolojileri aracılığıyla gerçekleştirilen dolandırıcılık suçları, önemli ölçüde artış göstermiştir. Birçok kişiye ulaşarak, onların adlarının suç örgütleriyle ilişkilendirildiğini iddia eden dolandırıcılar, emniyet veya yargı mensubu gibi kendilerini tanıtarak para talebinde bulunmaktadırlar. Türkiye’de bu tür dolandırıcılık vakalarının sayısının ciddi anlamda arttığı gözlemlenmektedir. Bu durum, dolandırıcılık vakalarının altında yatan sebeplerin derinlemesine araştırılmasını gündeme getirmiştir. Mernis bilgilerinin çalındığına dair iddialar ve devlet büyüklerinin kimlik verilerinin internet sitelerinde hatta Twitter üzerinden paylaşıldığına dair örnekler bulunmaktadır. Mernis verilerinin çalındığına dair iddiaları, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü tarafından yalanlanmıştır.(bkz:Nüfus Ve Vatandaşlık İşleri’nden e-Devlet Verileri Sızdırıldı İddiasına Yalanlama (icisleri.gov.tr) ) Hatta eski İçişleri Bakan Yardımcısı Mehmet ERSOY da bu konuya açıklık getirerek yalanlamada bulunmuştur. Buna karşın bireylerin kimlik bilgileri kullanılarak soyağacı bilgilerine kadar detaylı veriler sunularak gerçekleştirilen dolandırıcılık vakalarına dair haberler, kişisel verilerin korunması ve güvenliği konusunda ciddi endişeleri gündeme getirmektedir. Bu endişeler resmi açıklamalara rağmen hem medyada hem de kişisel deneyimler aracılığıyla teyit edilen vakalarla pekişmektedir. Dolandırıcılıkla mücadelede, kişisel verilerin korunması ve bilişim suçlarına karşı etkili önlemlerin alınması, bu alandaki araştırmaların ve politikaların temel odak noktası olmalıdır. Bu bağlamda dijital platformlarda yapılan araştırmalar, bu tür kişisel bilgilerin bazı durumlarda aylık ücret karşılığında, bazı durumlarda ise sorgu başına ücret talep edilerek satışa sunulduğuna dair kanıtlar sunmaktadır. Bu gözlemler, konuya ilişkin eleştirel bir bakış açısıyla yaklaşılması ve kapsamlı bir araştırma yapılması gerektiğini açıkça ortaya koymaktadır.